Curiosidades

Hula


O hula (IPA: ['hulə]) é unha forma de danza acompañada de cánticos ou cancións. Foi desenrolado nas Illas Hawaii polos Polinesios que se estableceron alí primeiramente. O cántico ou canción chámase mele. O hula dramatiza ou fai comentarios perto do mele.

Existen dúas crases de hula. O antiguo hula, tal e coma practicábase antes do contacto occidental, kahiko. Acompáñase de cánticos e instrumentos tradicionais. O Hula, tal e coma evolucionou baixo a influencia occidental nos séculos XIX e XX chámase ´auana. Acompañase de cancións e instrumentos musicais de influencia occidental coma a guitarra, o ´ukulele e o contrabaixo.

O Hula apréndese nas escolas chamadas halau. O mestre de hula é o kumu hula, no que kumu siñifica fonte de coñecimento.

Existen outras danzas procedentes de outras illas polinesias coma Tahití, Samoa, Tonga e Aotearoa (Nova Zelanda); sen embargo, o hula é característico das Islas Hawaii.

Historia do hula

Oríxes lexendarias

Existen varias lendas sobre as oríxes do hula.

Segúndo unha lenda hawaiana, Laka, deusa do hula, deu a luz á danza na illa de Molokai, nun lugar sagrado de Ka´ana. Trala morte de Laka, seus restos foron agochados baixo a colina Pu´u Nana.

Outra historia falla de Hi´iaka, que bailaba para calmar á sua fogosa irmá, a deusa dos volcáns , Pele. Ista narración sitúa a fonte do hula en Kaua´i, no val de Hā´ena, na costa norde.

Durante o século XIX

Os misioneiros americanos protestantes, chegados en 1820, denunciaron que o hula era un baile pagán. Os ali´i (da realeza e nobreza) recén convertidos ao cristianismo, víronse obrigados a prohibir o hula. A pesar de todo, moitos siguiron apoiando ao hula de forma privada.

As artes interpretativas hawaianas tiveron un renacemento durante o reinado do Rei David Kalākaua (1874–1891), que fomentaba as artes tradicionais. Os practicantes do Hula miscolaron a poesía hawaiana, entoaban canciones, os movementos do baile e o atuendo para crear a nova forma, o hula ku´i (ku´i siñifica "combinar o vello e o novo"). Parece co pahu non se usaba no hula ku´i, evidentemente debido a seu carácter sagrado, respetado por quen o practicaban; a cabaza ipu (Lagenaria sicenaria) era o instrumento indíxena que máis se asociaba ao hula ku´i.

Os rituais e a oración rodeaban tódolos aspectos relativos a aprendizaxe e a práctica do hula, inclusive a finais do século XX. Tanto mestres coma alumn@s consagraban á deusa do hula, Laka.

El hula del siglo XX

O Hula coñécese en todo o mundo coma un baile hawaiano.

O Hula sufriu unha transformación drástica a primeiros do século XX, ao aparecer en espectáculos turísticos, coma o Kodak hula show ademáis de en produccións de Hollywood. A pesar de todo, algúns practicantes de maior idade , conservaban unha forma máis tradicional de hula en pequenos círculos. Produciuse un interese renovado no hula, tanto tradicional coma moderno, dende os anos setenta e o Renacemento hawaiano.